نظم درونی، به عنوان یک ویژگی اساسی، نشان دهنده قابلیت فرد برای مدیریت داخلی احساسات، رفتارها و تصمیماتش است. با توجه به اینکه این ویژگی توانایی ما را برای کنترل خودمان، اهدافمان و حتی زمان و انرژیمان میسنجد، میتوان آن را به عنوان “خود انظباطی” نیز نامید.
مهارت قابل یادگیری
خود انظباطی، یک مهارت اساسی در مواجهه با چالشها و استرسهای زندگی است. با یادگیری و تقویت این مهارت، افراد میتوانند بهترین شکل ممکن از منابع و تواناییهای خود استفاده کنند و با موفقیت و رضایت بیشتری در زندگی پیش بروند. به این ترتیب، توسعه و تقویت نظم میتواند منجر به بهبود کیفیت زندگی، افزایش کارایی و عملکرد و بهبود تعادل و ثبات روحی شود.